Cumhuriyet Ansiklopedisi'nde hacca gitmenin fiilen engellendiği belirtilirken, bazı akademik çalışmalar bu dönemde "resmi bir yasak" uygulandığını öne sürüyor.
Cumhuriyet Dönemi Dini Hayat (1938-1950) başlıklı bir doktora tezine göre, İnönü döneminde hacca gitmek yasaklanmış ve özellikle 1940’lı yılların ilk yarısında bu yasak tavizsiz şekilde uygulanmış. Bu teze göre, Türkiye’de hacca gitme yasağına dair doğrudan bir yasa, kararname veya resmi belge bulunmuyor. Ancak, sıkı pasaport denetimleri ve vize kısıtlamalarıyla hacca gitmenin engellendiği belirtilmiş. Özellikle İkinci Dünya Savaşı döneminde ve 1940’lı yıllarda bu yasaklar daha da sertleşmiş ve insanların hacca gitmesi fiili olarak imkânsız hale gelmiştir. Resmi dayanak olarak laiklik ilkesi, sıkıyönetim tedbirleri ve devletin yurtdışına çıkışları sınırlama yetkisi öne sürülmesine rağmen bu yasağın kanuni çerçevesi belirsizdir.