Türkiye'de Yoksul Bölgeler

TÜİK’in geçtiğimiz günlerde yayınladığı gelir ve yaşam koşulları araştırmasına bir de bölgesel düzeyden bakmak faydalı olacaktır.

Bilindiği gibi yoksulluk ile ilgili göstergelerden biri, eşdeğer hane halkı kullanılabilir fert medyan gelirinin %50’sinin baz alınması. Bu göstergeye göre %50’lik eşiğin altında kalanlar yoksul olarak kabul edilmekte.

Türkiye’deki önemli sorunlardan biri bölgesel gelir adaletsizliği. İncelediğimiz araştırmanın bölgesel sonuçlarını da bu açıdan değerlendirmek gerekiyor.

Öncelikle gelir adaletsizliğini ölçen ve 0’a yaklaştıkça eşitliği, 1’e yaklaştıkça ise eşitsizliği ifade eden Gini katsayısının bölgeler arası dağılımına bakalım. Türkiye’de Gini katsayısı geçen yıla göre artış göstermiş. Bölgeler arasında ise gelir adaletsizliği en kötüye giden bölgeler ise sırasıyla Doğu Karadeniz, Orta Anadolu ve İstanbul oldu. Kuzeydoğu Anadolu’da ise gelir adaletsizliğinin düzeldiği görülüyor.

Bölgelere daha detaylı baktığımızda, eşdeğer hane halkı kullanılabilir fert medyan gelirinin %50’sini baz alan eşiğe göre Adana ve Mersin ile Antalya, Isparta ve Burdur’da yoksulluk oranlarının Türkiye ortalamasından fazla olduğu görülüyor. %60’lık eşiğe göre ise ilk sırada Tekirdağ, Edirne ve Kırklareli gelmekte.

2015’ten 2016’ya Gini ile ölçülen gelir eşitsizliğinin en kötü hale geldiği şehirlerin Van, Muş, Bitlis ve Hakkâri olduğu görülüyor.

En yüksek gelire sahip olan yüzde 20’lik grubun gelirinin en düşük gelirli yüzde 20’lik grubun gelire oranını gösteren P80/P20’ye baktığımızda, Adana ve Mersin’de en zengin kesimin gelirinin en fakir kesimin gelirinin 8,1 katı olduğu görülüyor. Adana ve Mersin bu anlamda gelir dağılımı açısından en kötü durumda olan şehirlerden. Adana ve Mersin’i sırasıyla Van, Muş, Bitlis, Hakkâri ve İstanbul takip ediyor.